Поштена работа, ко и секоја друга

Царевата Ќерка:

ах зошто опцијата за постирање си ја избришала
некоја будала нешто глупост да не пишала?
та сега морам да ти се обратам на мојов профил
иако твојот и без опција таква ми е мил.

во овие бедни утрински часови
ко споулавена, ми се слушаат гласови
зар полудев или допрва ме тоа чека?
да го зграпчам ли денот ил да се фрлам в река?
од сегде ми шептат гласови во уши
“прекини, глупачо, цигари да пушиш
одма да и пишеш на Раца поема
пред државава, поради тепачките, да ви ја снема“

Како ќе не утепа државничко лудило

Царевата Ќерка:

штом чукне час да си умрам млада
(а старост не ќе видам, знам)
дал ќе ме бесат, ил палат на клада
ил од стриптиз ќе умрам, во срам
(кој се чуди, не бил тој в Балет
в кобната ноќ безобразна)
поентата беше, ќе заборавам, налет
главава ко да е празна!

Толку сме кич авангардни (за Рамбо, легиите и мастурбацијата)

Ш.М.: Еднаш реков ќе кажам пак
нема маж кој ко шанкот крепи.

Ц.Ќ.: Шанкот меѓу луѓето делба не прави,
чести тој и глуви и слепи.
И ајде нека ти каже сега некој,
немој, остави, не пиј.
 

На Шефот му беше роденден, а што је шеф и богу је драго...

Штрафта Мачка:

(обраќање кон Шефот по повод приликата во која сите подредени се потепаа да му честитаат)

абе ако ги слушаш заменициве си наебал
шо не ме назначи мене многу си се заебал
утре пак ќе ти честитет со песни - клише
а јас брат во стилот на франц прешерн
па среќен роденден, нека е за честито
живеј ми без корупција и молим, без мито
да си ифчекаме за мнучиња, за полни души
за убо да се пие, за убо да се пуши.
шо да ти кажам, веќе све сам си знајш
удри му на живот, зш утре ќе се кајш!

Посмртен аманет 2

Штрафта Мачка:

ми пиша ти еднаш во стилот на хомер славен
што штом те снема и ликот ти биде заборавен
та сега мене ми е редот аманет да оставам свет
штом го напуштам славно животов клет
и јас нејќам поп, ни слични жални простувања
па после на гроб да ме честите со гостувања
нејќам ни телото да ми гори в огниште врело
и правта да ми ја чувате во кутивче бело
ова мое тело стројно да трае вечно барам
а идејата што ја живеам в книга ќе ја ставам
препарирај ме жено, друшке на срцево врежана
и мртва да сум при тебе, ко при принцот снежана

Посмртен аманет 1

Царевата Ќерка:

Та има ли жена, ко тебе што нежно
знае да го растопи срцево снежно?
Ти полна си причи, ко детски си роман
на човек не ќе му е досадно, да си му дома.
Сепак пошто решив јавно да постирам
од откривање детали ќе се инхибирам.
но знаеш добро дека твоите доживувања
инспирација ми се за нови римувања.
Зар стварно да објавиме збирка планираш?
Ќе се противам до крај, и да инсистираш.
Него, имам една желба за кога ќе пуштам душа:

Носталгична (R.I.P. Марга)

На Марга

 

Царевата Ќерка:

Me штрецна нешто во ноќва тиха
да и пишам на друшката два-три стиха.
Конкретно за Марга ми дојде да речам
солзи ми идат, целата течам
што знам оти негде рѓосува сама
а јас со нов стокец изигрувам дама
Нека пукне целото модерно господство
нема боље од југословенско производство.

Се скаравме, ко и секој пар

Штрафта Мачка: 

нашето другарство силно ко брк
сега е шупливо ко џеб на грк.
ти и еци ја лажеш, те знам ма
ќе ти барам развод ко да сум во драма.
о еден ден ќе ме бараш крај себе
се што ќе имаш ќе е моето ќебе
на кое шо ја породи кучката твоја
и сфати дека не се живее од соја!
ако некогаш посакаш пак драга
да раснеме другарство со бркова снага
може ќе бидам тука и уште ќе те чекам
а може и не, па размисли сега.

Таа плете со розова волна

Штрафта Мачка:

о кутра, бликам ко сијалица
од возбуда ќе се штракнам со спајалица
за некој ден драга ќе си при мене
не треба дигитрон да се преброи време
зар еци не ти спомна?
ви сплетов нешто од розева волна
само ако не го носите кучко
ќе отворам дуќанче равно на вучко
штом богата станам од својот труд
к*р ќе ме боли дали сте во студ
чужџи жени нек моето го носат
ќе си ги остам другарките на улица да просат

Рурална

Царевата Ќерка:

Зар не знаеш моја сакана жено,
ти си за мене што е за кравата сено.

Муза си моја, ко за вол што се пари
муза е кравата млеко што дари.

Ко штала без теле жална што зјае
душава без тебе за љубов си трае.

Ти, со гради како кравјо виме,
вечно го славам твоето име!

За матката, мажачката, блудот и конвенционалните поети

Штрафта Мачка:

што ли те топли в овие ладни дни
дал будна си ил хибернираш в сни?
зар толку брзо животот мине в зима
па време се нема ни за една рима?
јас да ти кажам, топлам тука снага
студ ли ме чека, назад таму драга?
него... цел охрид решил да се жени
исто и јас, штом календар се смени.
мојата матка се затвора ко паричник
време е за свадба, тука или галичник.